Młode małżeństwo właśnie zakupiło dom. Trzeba go będzie umeblować, więc zastanawiają się w jakim stylu chcieliby go urządzić i na co pozwala im ich budżet. W takich okolicznościach Basia odwiedza pewną znajomą swojej matki. Ta planuje przeprowadzkę. Zaczynają rozmowę na temat mebli, których jedna potrzebuje a druga części musi się pozbyć. Basia dostaje starą, przedwojenną szafę do renowacji. Sama nie potrafi jej odnowić, ale znajduje specjalistów, którzy jej w tym pomogą. Odnowiony mebel staje w nowej sypialni. Od tej chwili Basia zaczyna czuć dziwne, miłe wonie w rzeczach przechowywanych w tej szafie. Dociera do niej, że ma to związek z historią tego mebla. Zaczyna dociekać kto był właścicielem szafy. W snach widzi Esterę, młodą żydówkę, która jakby zachęca ją do poznania jej historii.
Tajemnica starej szafy
Klimat książki jest taki jakby lekko baśniowy, ale wciągam się w niego bez problemowo. Czuję, że Basia odkryje tajemnicę życia Estery i zakładam, że życie tej dziewczyny, na przestrzeni wojennej Polski, okaże się bardzo trudne. Chcę się dowiedzieć co wyniknie z tego znaleziska. Co takiego kryje w sobie ta odnowiona szafa?
Siostra Basi zginęła kiedyś schowana w szafie podczas pożaru. Basia czuje się w obowiązku dotrzeć do tego co spotkało Esterę i jaki związek ma to z szafą.
Powieść dzieli się na dwie części. W tej drugiej autorka opisuje życie rodzinne Sary/Estery. Sara/Estera to Żydówka, której młodość rozpoczyna się tuż przed wojną. Autorka opisuje zwyczaje Żydów, sposób przygotowania tradycyjnego jedzenia, to jakie panowały między nimi relacje, to na co pozwalała im ich religia. Widać, że musiała się sporo dowiedzieć o kulturze żydowskiej, alby tak skrupulatnie móc o tym mówić. Czyta się te opisy ciekawie, gdyż są obrazem z życia rodziny Sary. Nie są więc tylko suchymi faktami. Pisarka ubrała ich zwyczaje w opowieść z młodości, aż do momentu kiedy Sara stała się młodą kobietą.
Dziewczyna ma wyjść za mąż za Żyda, który zostanie dla niej wybrany. Jednak, jak to w życiu bywa, zakochuje się w pewnym młodym chłopaku, który Żydem nie jest. Młodzi spotykają się potajemnie.
Wojenne perypetie
Dochodzi do wybuchu drugiej wojny światowej. Tu autorka poświęca dużo czasu na opisy tego jak źle zaczęto obchodzić się z Żydami. Jak z dnia na dzień stali się „gorsi” od innych, w oczach tych, którzy czuli się lepszymi. Opowiada o morzu nieszczęścia jakie się wtedy wylało.
Czy młodej parze uda się przetrwać wojenne nieszczęście? Może ich uczucie zwycięży wszelkie przeciwności. Pytanie czy w ogóle przeżyją tę wojnę? Jaki związek ma z tym wszystkim szafa, którą znajduje Basia? Czy historia młodej żydówki uwolni Basię z obwiniania się o śmierć siostry?
Basia jest bardzo wytrwała w poszukiwaniach. Udaje się jej dotrzeć do pewnego mężczyzny, który opiekuje się grobami zmarłych Żydów. Wspólnymi siłami ustalają kto był właścicielem szafy. Basi udaje się osiągnąć o wiele więcej w wyjaśnieniu historii, która ją prześladuje, niż się tego spodziewała.
Autorka pięknie zbudowała opowieść na bazie odnalezionego po latach mebla, który jest spoiwem całej tej historii. Łączy wojenne losy ze współczesnymi. Dzięki tej odnalezionej i odnowionej szafie na jaw wychodzi mnóstwo dobrych rzeczy, choć szafa była niemym świadkiem całej masy nieszczęść.
Jeżeli czytaliście już tę książkę, proszę podzielcie się ze mną swoimi odczuciami w komentarzu. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z jej treścią, może moja opinia Was do tego zachęci. Czekam na Wasze opinie w komentarzu.