Akcja książki rozpoczyna się w 1989roku w Warszawie. W mieście odbywają się demonstracje niezadowolonych ludzi przeciwko rządzącym władzom. Maria Wysocka dociera do miasta wraz ze swoją znajomą Danutą. Kobieta przyjechała, aby odnaleźć swojego brata Ignacego. Maria trafia do mieszkania, w którym mieszka żona jej brata z dziećmi. Tu dowiaduje się, że Ignacy nadużywa alkoholu, nie dba o swoich najbliższych i w konsekwencji tego wyprowadza się z domu. Maria i Ignacy nie widzieli się od wielu lat. Maria usiłuje odszukać brata, gdyż ma mu do przekazania list od zmarłej matki, który ujawni tajemnice ich rodziny.
Odnalezienie Ignacego
Odnalezienie Ignacego okazało się dość trudne dla Marysi. W końcu udaje się jej zastać brata w domu. Niestety jest w stanie upojenia alkoholowego i nie udaje się jej z nim porozmawiać. Maria zostawia mu list, w którym próbuje go zmotywować do otrząśnięcia się.
Co takiego skrywał list matki Marii i Ignacego? Jak ta tajemnica wpłynie na ich dalsze życie? Czy więzi między siostrą a bratem odbudują się? Może Ignacemu uda się podnieść z alkoholizmu.
Autorka tak ułożyła swoją powieść, że najpierw dowiadujemy się o tym, że Maria odnalazła brata, a dopiero w drugiej części o tym jak do tego odnalezienia doszło. Dlaczego w ogóle Maria zmuszona jest szukać brata, a także o tym jak doszło do rozdzielenia rodzeństwa, do którego doszło w 1942r. podczas prześladowania Żydów.
Wstrząsająca prawda
Maria odkrywa, że osoba którą uważała za matkę jej nie urodziła. Prawda nią wstrząsnęła, ale najtrudniejsze okazało się dla nie to, iż jej ojciec, a w zasadzie ten, którego za ojca uważała, zamordował jej prawdziwych rodziców. Okoliczności tego zdarzenia były makabryczne, ale jakby usprawiedliwiały w pewnym stopniu to czego dokonał. Kobieta ma bardzo duży problem z akceptacją całej prawdy, której dowiaduje się z listu matki. Chyba nikt nie chciałby usłyszeć takiej prawdy jaką ona usłyszała.
W trzeciej części książki autorka wraca do bieżących czasów. Przedstawia nam historię Ignacego, który wychowywany był w bardzo zacnej adopcyjnej rodzinie. Ludzie ci przykładali wagą do religii i do wykształcenia. Ignacy jednak zawiódł oczekiwania swoich adopcyjnych rodziców. Maria odkrywając prawdę o swoim życiu, nie może się pogodzić z tym, że stało się tak a nie inaczej.
Czy można wydać jednoznaczną opinię?
Książka do łatwych nie należy. Poruszane są w niej bardzo trudne tematy. Trzeba ją przeczytać, żeby wyrobić sobie swoją własną opinię o jej bohaterach. Moim zdaniem nie można ich oceniać jednoznacznie. Trzeba by znaleźć się na ich miejscu, przeżyć to co oni, żeby potem decydować i moc oceniać.